ลูกเรือฉลองครบรอบ 160 ปีในการให้บริการสู่ประตูสู่นานาชาติของนิวคาสเซิล
ท่าเรือนิวคาสเซิลกําลังฉลองครบรอบ 160 ปีของการขุดลอกอย่างต่อเนื่องและบทบาทสําคัญที่สนับสนุนการดําเนินงานที่ปลอดภัยและเชื่อถือได้ในฐานะท่าเรือที่ใหญ่เป็นอันดับสามของออสเตรเลียและเป็นท่าเรือส่งออกถ่านหินที่ใหญ่ที่สุดในโลก
แชร์บทความ
ท่าเรือนิวคาสเซิลกําลังฉลองครบรอบ 160 ปีของการขุดลอกอย่างต่อเนื่องและบทบาทสําคัญที่สนับสนุนการดําเนินงานที่ปลอดภัยและเชื่อถือได้ในฐานะท่าเรือที่ใหญ่เป็นอันดับสามของออสเตรเลียและเป็นท่าเรือส่งออกถ่านหินที่ใหญ่ที่สุดในโลก
การขุดลอกช่องอย่างต่อเนื่องเริ่มขึ้นในเดือนมีนาคม พ.ศ. 1859 โดยใช้การขุดบันไดเพื่อกําจัดโคลนทรายก้อนหินและหินผิวดินเพื่อให้แน่ใจว่าเรือจะแล่นผ่านได้อย่างปลอดภัย ทุกวันนี้การจัดการเรือหลายพันลําอย่างปลอดภัยและเชื่อถือได้ต่อปีขึ้นอยู่กับการทํางานของเรือขุด David Allan ขนาด 70 เมตรซึ่งทํางาน 12 ชั่วโมงต่อวันเจ็ดวันต่อสัปดาห์
David Allan ได้รับมอบหมายให้รักษาความลึกของช่อง 15.2 เมตรตามแนวยาวเก้ากิโลเมตรจากกําแพงกันคลื่นไปยังท่าเทียบเรือ Kooragang 10 ใน South Arm ของแม่น้ํา
คาลวิน กริลล์ส ผู้จัดการทีมเรือขุดท่าเรือนิวคาสเซิล กล่าวว่า สิ่งสําคัญคือต้องยอมรับและเฉลิมฉลองบทบาทของการขุดลอกซ่อมบํารุงในความสําเร็จของท่าเรือนิวคาสเซิลในฐานะประตูการค้าระดับโลก
"เรือหลายหมื่นลําซึ่งรวมการขนส่งสินค้าหลายพันล้านตันได้เดินเรือผ่านช่องแคบนี้ในช่วง 160 ปีที่ผ่านมา" นายกริลล์สกล่าว
"การค้าระหว่างประเทศในเหล็กถ่านหินเชื้อเพลิงธัญพืชและสินค้าสําคัญอื่น ๆ นี้เกิดขึ้นได้เนื่องจากช่องทางนี้มีความชัดเจนทําให้ธุรกิจในนิวเซาท์เวลส์สามารถแข่งขันได้ในระดับโลก"
การขุดลอกการบํารุงรักษาเป็นกระบวนการกําจัดทรายตะกอนโคลนและวัสดุอื่น ๆ ผ่านแขนดูดต่อท้ายเข้าไปในถังในตัวเรือ จากนั้นจะดําเนินการไปยังพื้นที่ที่กําหนดประมาณ 1 กม. ออกสู่ทะเลซึ่งตัวเรือถูกเปิดออกและวัสดุจะถูกฝากไว้
กระบวนการนี้เป็นส่วนสําคัญในการรักษาระยะห่างของกระดูกงูของเรือที่มีร่างลึกเพื่อให้แน่ใจว่าทางเดินที่ปลอดภัยและราบรื่นผ่านช่องทางการค้าเพื่อไปยังปลายทางสุดท้ายอย่างมีประสิทธิภาพ
การสะสมของตะกอนเป็นส่วนหนึ่งของการทํางานปกติของแม่น้ําฮันเตอร์ ตะกอนส่วนใหญ่ที่ขุดลอกจากท่าเรือนิวคาสเซิลมาจากแขนเหนือของแม่น้ําซึ่งกว้างและตื้นกว่าแขนใต้ อนุภาคจะถูกพาไปตามได้เร็วขึ้นก่อนที่ส่วนใหญ่จะถูกทิ้งในการกวาดอย่างช้าๆของแม่น้ําออกจากสต็อกตันที่เรียกว่าเกือกม้า